Τα ευαίσθητα δόντια επηρεάζουν μεγάλο αριθμό ανθρώπων με το ποσοστό να αυξάνεται όσο μεγαλώνει η ηλικία. Υπό κανονικες συνθήκες η κατανάλωση κρύου, ζεστού, ξινού ή γλυκού δεν θα έπρεπε να δημιουργεί ενοχλήσεις στα υγιή δόντια. Τι συμβαίνει όμως όταν τα δόντια γίνονται ευαίσθητα;
Στα υγιή δόντια η οδοντίνη του δοντιού (το στρώμα που περιβάλλει το νεύρο), καλύπτεται από την αδαμαντίνη ή σμάλτο στη μύλη των δοντιών, και από τα ούλα που περιβάλλουν το δόντι και έτσι αποτρέπουν αλγογόνα ερεθίσματα να διεισδύσουν βαθύτερα. Με την πάροδο του χρόνου ή λόγω εξωτερικών παραγόντων, το σμάλτο που τα καλύπτει μπορεί να λεπτύνει, ενώ τα ούλα ενδέχεται να υποχωρήσουν, αφήνοντας ακάλυπτη την επιφάνεια της ρίζας και παρέχοντας έτσι μικρότερη προστασία. Καθώς η οδοντίνη περιέχει χιλιάδες μικρά σωληνάκια με νευρκές απολήξεις που ξεκινούν από το εξωτερικό του δοντιού και καταλήγουν στο κεντρικό νεύρο στο κέντρο του δοντιού, όταν η οδοντίνη είναι εκτεθειμένη, οι νευρικές απολήξεις ερεθίζονται από αλλαγές στη θερμοκρασία, την πίεση ή το οσμωτικό δυναμικό.
Γιατί εκτίθεται η οδοντίνη;
Η έκθεση της οδοντίνης μπορεί να προκληθεί από διάφορους παράγοντες, ενώ μερικές από τις πιο συνηθισμένες αιτίες είναι:
- Υφίζηση ή υποχώρηση των ούλων λόγω της ηλικίας, περιοδοντίτιδας ή του λανθασμένου βουρτσίσματος.
- Όξινα ποτά π.χ. ανθρακούχα αναψυκτικά, ποτά τύπου κόλα, που προκαλούν διάβρωση του σμάλτου και έκθεση της οδοντίνης.
- Εκτεταμένο τρόχισμα των δοντιών για την τοποθέτηση εκτεταμένων αποκαταστάσεων.
- Βούρτσισμα των δοντιών με αποτριπτική οδοντόκρεμα (συνήθως οι λευκαντικές), λανθασμένος τρόπος βουρτσίσματος ή/και το βούρτσισμα περισσότερες από τρεις φορές την ημέρα θα μπορούσε να οδηγήσει σε απώλεια της αδαμαντίνης.
- Περιοδοντίτιδα, η ασθένεια των ούλων, η οποία οδηγεί σε υποχώρηση των ούλων, κινητικότητα και απώλεια δοντιών μακροπρόθεσμα.
- Κάταγμα, χτύπημα, τραύμα, ρωγμή σε ένα δόντι σε περίπτωση ατυχήματος μπορεί να εκθέσει την οδοντίνη.
- Οδοντιατρικές εργασίες όπως η λεύκανση των δοντιών, ο οδοντιατρικός καθαρισμός, η ορθοδοντική θεραπεία, τα μεγάλα σφραγίσματα, μπορεί να προκαλέσουν ευαισθησία μετά το πέρας της αναισθησίας ή και κατά τη διάρκεια της θεραπείας. Ωστόσο, όταν εκτελούνται υπό την επίβλεψη του ειδικού, δεν υπάρχει κανένας απολύτος λόγος ανησυχίας καθώς η ευαισθησία αυτή είναι παροδική.
Όταν οι τερηδονικές βλάβες ή οι χαλασμένες στεφάνες και γέφυρες ανιχνεύονται έγκαιρα, μειώνεται η πιθανότητα να χρειαστούν εκτεταμένες αποκαταστάσεις, και άρα να προκληθεί ευαισθησία στα δόντια.
Και τι μπορώ να κάνω γι’ αυτό;
Αρχικά θα πρέπει να προσδιοριστεί η αιτία ή ο συνδιασμός δύο ή περισσότερων αιτιών που δρουν συνεργατικά και αυτό μπορεί να γίνει με κλινική εξέταση από τον οδοντίατρο. Προκειμένου να σταματήσετε την εξέλιξη του φαινομένου και να προστατέψετε την ήδη εκτεθιμένη οδοντίνη μπορείτε να:
- Χρησιμοποιήσετε μαλακή ή πολύ μαλακή οδοντόβουρτσα.
- Χρησιμοποιήσετε οδοντόκρεμα για ευαίσθητα δόντια.
- Αλλάξετε τεχνική βουρτσίσματος για την πρόληψη της αποτριβής του σμάλτου και των υφιζήσεων των ούλων
Με τη συμβουλή του οδοντιάτρου μπορείτε να χρησιμοποιήσετε μία οδοντόκρεμα με υψηλή περιεκτικότητα σε φθόριο, για περιορισμένο χρονικό διάστημα. Επίσης στο οδοντιατρείο μπορεί να γίνει θεραπεία απευαισθητοποίησης με την τοποθέτηση ειδικών βερνικιών, ενώ σε βαρύτερες βλάβες με εκτεταμένη φθορά, μπορεί να χρειαστεί η τοποθέτηση σφραγισμάτων στις περιοχές έκθεσης της οδοντίνης.
Τέλος, είτε χρειάζεστε θεραπεία στο οδοντιατρείο, είτε μη συνταγογραφούμενα προϊόντα, το πιο σημαντικό βήμα είναι να επισκεφτείτε έναν οδοντίατρο, ώστε αυτός να προσδιορίσει την αιτία της ευαισθησίας των δοντιών και να σας βοηθήσει να βρείτε μια λύση που θα έχει μακροχρόνια θετικό αποτέλεσμα.
